خوش اومدید دوست من

لطفا اول برید سراغ پست قبلی (پایینی)

چون این پست ادامه ی ماجرای سفرمونه. مرسی 

 بازم دخترک و حیاط خونه ی آقا جون

بفرمایید ادامه ی مطلب. ممنونم 

 تا در حیاط رو باز می کردی

مامان جون صدا می زد: کوثر جون درو ببند مگس میاد

برعکس دفعه قبل (عید نوروز 91) که از مگس می ترسیدی

اینبار خودت با مگس کش دنبالشون راه میوفتادی و می گفتی

میخوام مگس کش کنم!

بعد از چند روز که خونه ی آقا جون بودیم پشت بام و زیر زمین رو کشف کردی

کفشاتو پات می کردی و از پله ها می رفتی بالا

بعدش می اومدی پایین و در و باز می کردی

و ما رو هی صدا می زدی که از زیر کولر بیایم بیرون

و بعد از اون، حداقل روزی 10 بار می رفتی تو زیر زمین و اونجا بازی می کردی

و جسد یه سوسک هم (البته از نوع درختی، نه از اون فاضلابیای چندش آور )

کشف کردی و دیدنش همیشه برات جذاب بود!

چرا اینجوری نگام می کنی وروجک؟ خب راست می گم دیگه!

 وقتی می خواستیم بریم بیرون زودتر از همه می رفتی جلو ماشین می نشستی

و از اینکه باد کولر به صورتت می خورد می خندیدی

توی بازار جشمت به جوجه اردک افتاد و با خوشحال گفتی:

وااااااااااای جوجه طلاییییییی

البته لحظه ی اولی که رسیدیم خونه ی آقا جون پرسیدی:

جوجه طلایی کجاست؟ (پست سفر یعنی زندگی (3) )

مامان جون می خواست یخچال ساید بخره و خوشحالیش هم برا تو بود

لابه لای همه ی یخچال ها رفتی و هی گفتی عکس بگیر دیگه

سفرمون به نیمه رسیده بود و ازت پرسیدم:

بریم خونه پیش بابایی؟ یا عمویی و خاله جون؟ بریم تهران؟

عصبانی نشدی اما گفتی: خونه ی خودمون حیاط داره؟ گفتم: نه

جواب دادی: خونه ی آقا جون حیاط داره ....دوست دارم اینجا باشیم!

آقا جون که می اومد خونه با خوشحالی به استقبالش می رفتی و

آقا جون هم تو بازی کردن با تو کم نمی ذاشت

جیغ می کشیدی و می گفتی: نههههههههه آقا جون منو نخور و فرار می کردی

آقا جون که نمازشو می خوند بعدش بهش می گفتی:

من دوست دارم اسب شوار شم ...همون اسبی که تکون هم می خوره!

همسایه ی آقا جون از باغشون برامون بادمجان و خیار چمبر و کدو مولی آورده بود و

از این کدو مولی خوشت اومده بود و باهاش کلی بازی کردی

مامان جون هم یه آش خیلی خوشمزه با این کدو مولی برامون درست کرد 

کم کم هیجان حیاط برات کمتر شده بود و رضایت می دادی به زیر  کولر نشستن

اینم پنجره ی اتاقمون که با انگور یاقوتی جذاب و دلنشین شده بود

و اینم نمای دیگری از زیباییه حیاط خونه ی آقاجون و 

دخملی که دست از چیدن گل های شاه پسند بر نمی داشت!

یه بعدازظهر نسبتا گرم رفتیم پارک

از این گل کاغذی زیبا خوشت اومده بود و هی تکونش می دادی

اونجا حسابی بازی کردی و به قول خودت پِرپِرک خیلی دوست داشتی!

چشمت به چرخ و فلک افتاد و هی منو کشیدی به سمتش

هر چی گفتم این خطرناکه، نمیشه سوار شی ولی مگه گوش می کردی

بالاخره سوار شدی. اونم سه مرتبه و هر بار حدود نیم ساعت!

عمو قدم (متصدی چرخ و فلک)

اول اسم بچه ها رو می پرسید

بعدش با مهربونی و خوش زبونی باهاشون حرف می زد

و هی صداشون می کرد و تو هم حسابی بهت خوش می گذشت

و دست تکون می دادی برامون

ولی نمی دونم چرا عمو قدم هی تو رو صدا می کرد زینب! و من 

هر چقدر هم که سوار می شدی هزینه اش همون 500 تومن بود

و اما

بشنوید از سرسره بادی

سرسره بادی هم دو سری رفتی بازی کردی

همین که وارد می شدیم توی دفتر، ساعت ورود و خروج می زدن و 

از همون لحظه، یک ربع زمان بازی شروع می شد با هزینه ی 1500 تومن

بعد از ده دقیقه یادآوری می کردن که 5 دقیقه ی دیگه وقتتون تمومه 

و حین بازی هم هی تذکر می دادن که بچه اینقدر نپر فقط سر بخور 

در آخر هم به بچه یه اخمی می کردن که بترسه

و بفهمه که یک ربعش تموم شده و باید بره بیرون

راستی بعدا فهمیدم عمو قدم (متصدی چرخ و فلک) از جانبازان دفاع مقدس هستن....

و اون شب آخرین شبی بود که می رفتیم تپه ی نور الشهدا

 چه صمیمانه رفتی بغل دایی جون 

هرچند که اولش از این لباس دایی خوشت نیومد

و از دایی فرار می کردی

دایی هم همیشه خوش اخلاق نبود

وقتایی که می رفتیم خواستگاری و طبق میلش نبود با همه قهر می کرد.

 راستی کسی برا این دایی جون یه دختر خوشگل سراغ نداره؟

آخه خودش میگه همه ی خوشگلا شوهر کردن و زشتاش موندن! 

و اینم انگور عسگری حیاط خونه ی آقاجون اینا

و آخرین عکس از سفرمون. به قول دخترم دالییییییییییی 

روز آخر سفر باز ازت پرسیدم:

بریم خونه پیش بابایی؟ یا عمویی و خاله جون؟ بریم تهران؟

منو نگاه کردی و با یه برقی توی چشمات، فقط خندیدی.

 عاشقتم