یا صاحب الزمان ادرکنا

جانم به فدای مهدی جان....

امشب در جلد اول کتاب مهدی موعود خواندم که:

در زمینه شناخت عمیق و دقیق امام زمان (ع) کتابی را به جامعیت جلد سیزدهم بحارالانوار (از مجموعه 25 جلدی آن) نمی یابید.

این کتاب توسط علامه ی بزرگوار ملا محمدباقر مجلسی در 36 باب مشتمل بر حدود 1300 حدیث درباره ی حضرت مهدی (ع) تهیه و تنظیم شده است. و کتابی است دریا دریا، نور از کلام نورانی اهل بیت (ع) که مظهر نور خداوندند و عطش جویندگان و پرسشگران را با زلال اقوال حکیمانه ی خاندان نبوت سیراب می سازد...

و همچنان این کتاب نفیس رو ورق زدم و ورق زدم و حیفم اومد که احادیثی زیبا از امام صادق (ع) رو براتون نقل نکنم.

ایشان در باب 27ام این کتاب می فرمایند:

"نزدیک تر بودن بندگان به خدای تعالی و خوشنودتر بودن او از ایشان در وقتی است که حجت خدا را نایاب نمایند و او را برای ایشان ظاهر نشود و مکان وی را هم ندانند، با وجود این بدانند که حجت خدا باطل و مضمحل نشده. لهذا هر صبح و شام منتظر فرج باشند."

و در جایی دیگر بر خواندن مداوم دعای غریق در مسیر این اتتظار تاکید دارند:

"یا الله یا رحمن یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک"

و همچنین می فرمایند:

"طوبی باد برای کسی که در ایام غیبت قائم ما (ع) به امر ما چنگ بزند و دلش بعد از هدایت یافتن از حق برنگردد و این درختی است که در بهشت، بیخش در قصر علی بن ابی طالب (ع) است. هیچ مومن نیست مگر اینکه شاخه ای از شاخه های آن در قصر وی می باشد."

منبع نوشت: کتاب مهدی موعود، ترجمه جلد سیزده بحارالانوار، مولف محمد باقر مجلسی، مترجم حسن بن محمد ولی ارومیه ای، انتشارات مسجد مقدس جمکران

دلنوشت: دستانم قاصرن از نگاشتن معجزات در مسیر پدید آمدن این پست....

تشکر نوشت: بر خودم واجب می دانم اول از آن صاحبنظر دوست و سپس از آن بارانم قدردانی کنم.